کد مطلب:134046 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:180
معاویه سخنان را استهزاء می کند
یكی دیگر از موارد روشن كه باز می توان ماهیت معتقدات معاویه را از نظر اسلامی بخوبی بدست آورده مكالمه ای است كه وی هنگام ورود به مدینه با ابوقتاده ی انصاری دارد زاده ی هند در این برخورد با صراحت گفتار پیغمبر اسلام را مسخره می كند و آنرا مورد استهزاء قرار می دهد. ابن عساكر نقل می كند:
«هنگامی كه معاویه وارد مدینه گردید (در شمار مستقبلین) ابوقتاده انصاری را ملاقات نمود معاویه به وی گفت ابوقتاده! همه ی مردم به استقبال من آمدند بجز شما جمعیت انصار! چه چیز شما را منع كرد از آنكه به استقبال من درآئید؟ ابوقتاده گفت ما وسیله ای كه بر آن سوار شویم نداشتیم معاویه (بطور استهزاء) گفت پس نواضح یعنی شتران آبكش
شما كجا هستند؟! [1] . ابوقتاده در پاسخ گفت ما آن شتران را در جستجوی تو و پدرت در روز بدر (هنگامی كه در صف مشركین بودید) از دست دادیم، معاویه با پوزخندی گفت آری ای ابوقتاده! در اینجا ابوقتاده گفت پیغمبر خدا به ما خبر داد كه بزودی بعد از او افراد ناشایسته ای را می بینیم كه بر ما مقدم شوند و حق ما را پایمال سازند معاویه گفت در آن هنگام پیغمبر به شما چه دستوری داد؟! ابوقتاده گفت پیغمبر ما دستور صبر و شكیبائی داد. معاویه گفت پس صبر كنید تا هنگامی كه او را ملاقات نمائید!» [2] .
در این برخورد و مكالمه (همانگونه كه ملاحظه فرمودید) معاویه گفتار پیغمبر و اخبار آن حضرت را درباره ی حوادث بعد از خود صریحاً مورد استهزاء قرار داده و با لحنی آمیخته و انكار می گوید: «اكنون كه پیغمبر به شما دستور صبر داده پس صبر كنید تا او را دیدار نمائید».
فرزند بوسفیان در اینجا نه تنها اخبار پیغمبر را نسبت به حوادث بعد از وی مرود استهزاء قرار داده بلكه با جمله ی «حتی تلقوه» گویا می خواهد اعتقاد ابوقتاده را درباره ی معاد و جهان دیگر و دیدار پیغمبر را در آن روز هم انكار نموده و آنرا عقیده ای بی اساس و موهوم بنامد! آیا راستی ممكن است این نوع كلمات و تعبیرات از فردی صادر شود كه
دارای معتقدات صحیح اسلامی باشد و نسبت به پیغمبر بزرگ اسلام صلی اللَّه علیه و آله و گفتار وی و داستان قیامت و روز جزاء با نظر احترام بنگرد؟!.
«هنگامی كه معاویه وارد مدینه گردید (در شمار مستقبلین) ابوقتاده انصاری را ملاقات نمود معاویه به وی گفت ابوقتاده! همه ی مردم به استقبال من آمدند بجز شما جمعیت انصار! چه چیز شما را منع كرد از آنكه به استقبال من درآئید؟ ابوقتاده گفت ما وسیله ای كه بر آن سوار شویم نداشتیم معاویه (بطور استهزاء) گفت پس نواضح یعنی شتران آبكش
شما كجا هستند؟! [1] . ابوقتاده در پاسخ گفت ما آن شتران را در جستجوی تو و پدرت در روز بدر (هنگامی كه در صف مشركین بودید) از دست دادیم، معاویه با پوزخندی گفت آری ای ابوقتاده! در اینجا ابوقتاده گفت پیغمبر خدا به ما خبر داد كه بزودی بعد از او افراد ناشایسته ای را می بینیم كه بر ما مقدم شوند و حق ما را پایمال سازند معاویه گفت در آن هنگام پیغمبر به شما چه دستوری داد؟! ابوقتاده گفت پیغمبر ما دستور صبر و شكیبائی داد. معاویه گفت پس صبر كنید تا هنگامی كه او را ملاقات نمائید!» [2] .
در این برخورد و مكالمه (همانگونه كه ملاحظه فرمودید) معاویه گفتار پیغمبر و اخبار آن حضرت را درباره ی حوادث بعد از خود صریحاً مورد استهزاء قرار داده و با لحنی آمیخته و انكار می گوید: «اكنون كه پیغمبر به شما دستور صبر داده پس صبر كنید تا او را دیدار نمائید».
فرزند بوسفیان در اینجا نه تنها اخبار پیغمبر را نسبت به حوادث بعد از وی مرود استهزاء قرار داده بلكه با جمله ی «حتی تلقوه» گویا می خواهد اعتقاد ابوقتاده را درباره ی معاد و جهان دیگر و دیدار پیغمبر را در آن روز هم انكار نموده و آنرا عقیده ای بی اساس و موهوم بنامد! آیا راستی ممكن است این نوع كلمات و تعبیرات از فردی صادر شود كه
دارای معتقدات صحیح اسلامی باشد و نسبت به پیغمبر بزرگ اسلام صلی اللَّه علیه و آله و گفتار وی و داستان قیامت و روز جزاء با نظر احترام بنگرد؟!.
[1] معاويه اين جمله را در مقام تحقير انصار گفت، كنايه از اينكه شما در شمار مزدوران و آبكشان هستيد.
[2] الغدير ج 10 صفحه ي 282 چاپ تهران.